Po tej wypowiedzi premier Libanu skrytykował Riada Salameha (Prezesa Banque du Liban) za „luki w strategiach oraz brak szczerości i jasności w polityce pieniężnej”.
Rząd Libanu wprowadził dyrektywę zgodnie z którą, instytucje finansowe konwertują wypłacaną przez obywateli walutę zagraniczną w funtach libańskich po kursie rynkowym ustalonym przez banki, a nie po kursie oficjalnym. Zgodnie z oficjalnym kursem waluta ma ponad dwukrotnie mniejszą wartość niż kurs rynkowy – 1500 funtów libańskich za 1$ zamiast około 3800 do dolara.
Riad Salameh, powiedział w środę, że polityka, którą opracował podczas swojej blisko trzydziestoletniej kadencji, „zapobiegła bankructwu państwa libańskiego”. Podkreślił, że jego wysiłki zakończyły się sukcesem, mimo że politycy przez dziesiątki lat nie wdrażali reform.
W prawie godzinnym przemówieniu wygłoszonym w telewizji Salameh, spotkał się z burzliwą krytyką polityków, którzy winią go za szybki spadek wartości waluty krajowej.
Salameh zauważył, że kolejne rządy były wtajemniczone w jego decyzje, ale teraz politycy starają się ukazać go jako kozła ofiarnego w obliczu najgorszego w kraju kryzysu finansowego.
Waluta Libanu zdeprecjonowała się w ciągu jednego dnia w zeszłym tygodniu o co najmniej 12 procent.
źródło:
https://www.aljazeera.com/ajimpact/lebanon-top-banker-fault-currency-lost-200429204435853.html
Podczas protestów w Libanie odtworzono nawet afrykański „Coffin Dance” czyli taniec z trumną – w tym wypadku in memorim funta libańskiego, zatańczmy:
Podobna dyskusja o bankowości i o pieniądzu w kontekście jego tworzenia toczy się też na Islandii, gdzie po ostatnim kryzysie w 2008, gdzie zarządy największych banków usłyszały zarzuty: